مرتضی احمدی دهم آبان سال 1303 در جنوب تهران به دنیا آمد. در بحرانی ترين تاريخ ايران حضور داشته و با هنر خود هويتی برای فرهنگ ايران، به خصوص  شهر تهران و در واقع فرهنگ مردم تهران باقی گذاشته است.

شهرت ، كنيه و لقب:

لقب: پدر بزرگ طهرونی ها

مشخصات فردی:

در 89 سالگی، قدش خمیده شده و عصایش را یک لحظه هم‌‌ رها نمی‌کند. با این حال هنوز هم صدایش مهربان و با ابهت است.

عادات و علائق شخصي:

·دوبلر: منوچهر اسماعیلی ، کاراکتر:روباه مکار

·علاقه مند به :تیتراژ "حسن کچل"

·سریال:اتوبوس،آرایشگاه زیبا

·کارگردان:مرضیه برومند

·مرتضی احمدی: «موبایل، چتر و كاپشن ندارم و همیشه از این سه، چهار چیز بدم می‌آید و آنها را جا می‌گذارم. می‌گوییم باران را دوست داریم اما چتر به دست می‌گیریم، اینكه لذتی ندارد. باران وقتی نم‌نم به صورت می‌خورد آرامش عجیبی به من می‌دهد. آیا حیف نیست كه این نعمت را از دست بدهم؟ راستی از عكس گرفتن هم بدم می‌آید، همیشه برای تماشای فوتبال می‌رفتم و آنقدر دورم جمع شدند و از من عكس گرفتند، این هواداری را از پای تلویزیون ادامه دادم و دیگر استادیوم نرفتم. قدیمی‌ترین هوادار پرسپولیس هستم و همه قرمزپوش‌ها را دوست دارم. گزارش‌های جواد خیابانی را دوست ندارم».

دوران زندگي:

خانواده اش اصالتا اهل تفرش بودند.پدرش سقط ‌فروش بود. مادرش صدای خوبی داشت و زمانی که بچه‌ها را روی پاهایش تکان می‌داد آواز می‌خواند و مرتضی کودک نیز همان‌ها را تکرار می‌کرد. وی که دارای مدرک متوسطه است، ابتدا برای تـحصیل به مکتب و سپس به دبستان منوچهری در میدان گمرک رفت و بعد از آن در دبیرستان شرف و روشن تحصیلش را ادامه داد.